Tag Archives for " leren "

Het schooljaar zit er bijna op

Het schooljaar zit er bijna op. De laatste dingen worden afgesloten, we koersen af op de zomervakantie. Een moment van loslaten, opladen.

Hoe was jouw schooljaar? Waar werd je blij van? Wat zou je graag overboord kieperen? 

Mijn schooljaar stond in het teken van pieken en dalen. Koers houden of juist de koers iets bijstellen? Het is en blijft een zeiltocht, de wind is soms harder, soms weg. Net als bij jou in de klas. Soms merk je dat je lekker in de flow zit, soms heb je ineens tegenwind.

Afgelopen jaar heeft mij steeds meer inzicht gegeven wat zeilen en lesgeven met elkaar te maken hebben. Het is bijzonder om te merken dat er zoveel parallellen zijn. Bij zeilen plan je wat je gaat doen, je kijkt vooruit, je stelt je zeilen bij als het even minder gaat. 

Bij lesgeven is dat ook zo. Komende zomer ga ik weer als vrijwilliger vele instructeurs en begeleiders opleiden. Alleen dit keer met een iets andere bril....de bril van wat kan onderwijsland hiervan leren? 

Ik ben benieuwd, laat me verwonderen en zal de inzichten met jullie delen. Ik wens jullie een heerlijke zomer, geniet ervan. En tot na de vakantie.

Coaching in de zeilboot

Coaching in de zeilboot, het is net de echte wereld maar dan in het klein. Of juist groots…..dat is de vraag.
Van de week had ik een gesprek met de directeur van een scholen bestuur. Hij vroeg mij wat het effect is van coaching in de zeilboot…..tjaa….die is soms enorm groot. Ik moest denken aan iemand die bij me in de boot zat….2 uur gingen we varen, 10 keer overstag kreeg ze als opdracht….en daarna werd het stil…en nam ze een besluit…ontslag en voor zichzelf beginnen.

Daar waar soms vele gesprekken voor nodig zijn, helpt het zeilen om de vraag en de oplossingen helder te krijgen. Zo bijzonder om te zien dat een middag zeilen veel invloed kan hebben op de koerswijziging in iemands leven. Waardoor iemand weer met de wind in de zeilen vooruit kan.

Vechten of laten ervaren?

We zitten in de boot, een instructeur, 2 directeuren en ik als coach. De directeuren geven aan goed te kunnen zeilen, ze hebben veel ervaring geven ze aan.
We varen de haven uit, ik zie klapperende zeilen, weinig communicatie en vooral hard werkende directeuren die de boot onder controle willen krijgen. Het waait lekker en bij elke overstag komen we stil te liggen. De roerganger vraagt zich af hoe dat komt. Want ik doe wat ik moet doen bij een overstag?

Ik geef aan dat ik zie dat de fok nauwelijks bediend wordt, dat is een klein zeil voor op de boot. Klein maar ozo belangrijk om goed overstag te gaan. Ik geef aan dat de fokkenist gestuurd dient te worden in het bedienen van het fok.

De directeur kijkt me aan en zegt, nee hoor de fok heeft een afvallende werking( stuurt de boot van de wind af). Die hebben we niet nodig bij de overstag.

De instructeur kijkt me aan, met een blik, wat wil je dat ik doe? Ik geef aan dat we het later gaan ervaren wat de fok doet. De directeur ploetert verder….Na een minuut of 20 geef ik de opdracht om het groot zeil te strijken, wat verbaasd word ik aangekeken door de directeuren….waarom vragen ze??? Ik geef aan dat we nog iets moesten ervaren, namelijk de werking van de fok….

Het grootzeil gaat naar beneden, de betreffende directeur zit aan het roer en ik geef hem de opdracht overstag te gaan. Hij zegt 3 keer maar dat kan niet en ik zeg 3 keer, heb je het al geprobeerd? Nee zegt hij en dan zetten ze de overstag in….en jawel we gaan door de wind heen alleen op de fok.

De directeur kijkt me verbaasd aan, en zegt het kan.

Ja zeg ik en zie dat de directeur tot een mooi inzicht komt, je hebt iedereen nodig om vooruit te komen. We hebben daarna een mooi gesprek over de metafoor en de werkvloer, dankbaar schudden we elkaar de hand na deze mooie ervaring, tot zeils.